دستخط ناخوانای پزشکان و خطر مرگ برای بیمار

اسامی بعضی از داروها چنان به هم شبیه است که اکثر داروسازها و نسخه پیچ ها به خاطر ناخوانایی دستخط پزشک ممکن است در تحویل دارو به بیمار دچار اشتباه شده و باعث مرگ مریض شوند.

یک داروساز می گوید:

این دیگر چه خطی است؟ چرا هر چه تخصص بالاتر می رود، دستخط اش بدتر می شود؟ وقتی هم با دکتر تماس می گیریم که در نسخه مریض چه نوشته است، کسی از آن طرف خط پاسخگو نیست. مجبوریم دوباره مریض را بفرستیم پیش پزشک، مریض هم شاکی می شود.

همه فکر می کنند خواندن دستخط پزشک علم مخصوصی می خواهد که همه داروسازها و نسخه پیچ ها باید آن را بلد باشند. درست است که نسخه پیچ ها دیگر به این مسئله عادت کرده اند ولی گاهی دستخط یک پزشک آنقدر ناخوانا است که هیچ داروسازی نمی تواند آن را بخواند و باید رمزگشایی شود.

در این شرایط تحویل اشتباه دارو به بیمار بسیار محتمل و بسیار خطرناک است. به عنوان مثال دو داروی دایجستیو و دیگوگسین را در نظر بگیرید، اولی داروی گوارش و دومی مربوط به بیماری های قلبی است. اگر به اشتباه به جای دایجستیو به مریضی دیگوگسین بدهیم کارش ساخته است.

امروزه در بسیاری از انواع ارتباطات دست نوشته ها جای خود را به نوشته های چاپی داده اند، حتی در رستوران ها!!! ولی چرا جامعه پزشکی ستنی ایران هنوز توجهی به این مسئله ندارد و همچنان در پایبندی به رسم کهنه بدخطی پزشکان پافشاری می کند؟