کمبود روی‌ - zinc deficiency

کمبود روی عبارت است از ناکافی بودن مقدارت روی در سلول‌های بدن. این امر برکارکرد بیضه‌ها، کبد و عضلات و ساختار استخوان‌ها، دندان‌ها، مو و پوست تأثیر می‌گذارد. روی جزئی حیاتی از بسیاری از آنزیم‌هایی است که واکنش‌های شیمیایی لازم برای کارکرد طبیعی بدن از جمله کارکرد ایمنی و ترمیم پوست را تسهیل می‌کند. تمامی سنین رامبتلا می‌کند ولی در کودکان در دوران رشد سریع (18-10 سالگی) شایع‌تر است.

 

 

علل بیماری

 

 

مصرف بیش از حد موادی که به روی متصل می‌شوند و مانع جذب آن از لوله گوارش می‌گردند. این مواد عبارتند از کلسیم، ویتامین د، رژیم غذای پرفیبر و آنزیم فیتات (درنان سبوس‌دار یافت می‌شود).
برداشتن هریک از بخش‌های لوله گوارش به ویژه معده با جراحی.
آلوده شدن لوله گوارش با انگل.
مصرف بیش از حد شیر در دوران قبل از مدرسه عوامل افزایش‌دهنده خطر الکلیسم. الکل دفع روی را افزایش می‌دهد. استفاده از داروهای کورتیزونی که دفع روی را افزایش می‌بخشند. بارداری دیابت شیرین، بیماری کلیوی یا سیروز سوختگی یا ترومای بزرگ.

 

 

 

عوامل خطرساز

 

 

الکلیسم. الکل دفع روی را افزایش می‌دهد.
استفاده از داروهای کورتیزونی که دفع روی را افزایش می‌بخشند.
بارداری.
دیابت شیرین، بیماری کلیوی یا سیروز.
سوختگی یا ترومای بزرگ.

 

 

 

پیشگیری

 

 

بزرگسالان نباید بیش از مقادیر توصیه شده، شیر، سایر لبنیات یا نان سبوس‌دار مصرف کنند. بیش از 1500 میلی‌گرم کلسیم در روز مصرف نکنید.
از دوزهای زیاد مکمل ویتامین د استفاده نکنید.
در صورتی که تحت جراحی گوارشی قرار گرفته باشید، از مکمل‌های روی استفاده کنید.
برای آلودگی‌های انگل تحت درمان طبی قرار بگیرید.
مصرف الکل را قطع کنید.

 

 

 

درمان

 

 

آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی آزمایشگاهی خون برای تعیین غلظت روی و سایر آزمون‌ها برای تعیین هرگونه اختلال زمینه‌ای باشند.
درمان معمولاً شامل تصحیح علت و تجویز مکمل‌های روی است.

 

 

 

رژیم غذایی

 

 

غذاهای غنی از روی مثل گوشت قرمز میل کنید. از مصرف بیش از حد نان سبوس‌دار پرهیز کنید.

 

 

 

فعالیت درزمان ابتلا به بیماری

 

 

محدودیتی وجود ندارد.

 

 

 

درچه زمانی باید به پزشک مراجعه نمود

 

 

اگر شما یا کودکتان علایم کمبود روی را داشته باشید.

 

 

عواقب موردانتظار

 

 

با مکمل‌های روی و رفع یا درمان علل زمینه‌ای معمولاً ظرف 2 ماه علاج می‌شود.

 

 

 

عوارض احتمالی

 

 

کم‌خونی کمبود آهن. روی برای جذب آهن لازم است.
ترمیم نامناسب زخم.
بزرگی کبد و طحال.
جایگزینی بیش از حد روی یا دوز بیش از حد آن ممکن است مانع ساخت آنزیم‌های ضروری بدن گردد.